Yaşlı, yaşlı bir adam. Yüz hatları kendisinin çizdiği güçlü çizgilere benziyor. Pek çok genç kafanın ortasında bembeyaz saçları parlıyor. Babasına meydan okuyan, Joaquin Torres Garcia Onu sanattan uzaklaştıracak bir zanaat öğrenmeyi reddetmişti. Ayrıca gençlik yıllarında öğretmenlik yapma olanağının doğmasına da karşı çıkmıştı. Ancak hayatının sonu onu büyük Eme'li bir öğretmen olarak buldu. İddia ettiği kadar açık yapılarla çevrili olanlardan biri Yapıcı Evrenselcilikbir sembolün ve dolayısıyla insanın kendisinin manevi gücünü öğretebilme yeteneğine sahipti.
Onu genç öğrencileriyle birlikte gösteren fotoğraf (bazıları o dönemde 14 yaşın altındakilerin sosyal modası gereği şort giyiyordu), öğretmen Torres'in yolculuklar, keşifler ve hayal kırıklıklarıyla dolu bir hayatın ardından memleketi Montevideo'ya döndüğü ana ait. Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde başarılar. Ve bu numunenin bir parçası Joaquín Torres García. Yargılama ve mahkumiyetMNBA'nin Uruguaylı oyuncuya saygı duruşunda bulunduğu, Doğumunun üzerinden 150 yıl geçti.
Toulouse Lautrec tarzı. Resimli kapak, 1899.
MNBA Koleksiyonu. “Yapıcı katedral”, 1931. Fotoğraf: Mariana Nedelcu.
Serginin küratörlüğünü araştırmacı üstleniyor Cristina Rossive tamamen Müze ekibiyle birlikte geliştirildi. Diğer müzelerden ve özel koleksiyonlardan özel ödünç alınan koleksiyona ait eserleri bir araya getiriyor. Sonuç, yalnızca ustanın çalışmalarına kapsamlı bir bakış ve kapsamlı sanatsal yaşamı boyunca geliştirdiği etik ve estetik öğreti olan Yapıcı Evrenselciliğin ötesinde eleştirel bir yaklaşım değil, aynı zamanda aynı zamanda Düşüncelerinize, çelişkilerinize ve kaygılarınıza daha samimi bir yaklaşım. 20. yüzyılın en önemli ve en tanınmış Latin Amerikalı sanatçılarından birinin B yüzü. karanlık kenar Bu onu sadece 150. yılında genç kılmakla kalmıyor, aynı zamanda insani açıdan da ilham veriyor.
Peki ama onun itibarına ve tirajına sahip bir sanatçının (Torres herkes tarafından bilinir ve hayranlık duyulur!) eserlerinde, onu yeniden yeni gözlerle görmemizi sağlayacak orijinal yönleri nasıl bulmaya devam edebiliriz? Bellas Artes odasında Rossi, “Daha önce yapılmış olanların aksine okumalar yapmalıyız” diye yanıt veriyor.
Okumaları akışına karşı yaşayın
Eski tavsiye Walter Benjamin tarihçiler için (“tarağı tarihin akışına karşı geçirmek”) küratör için, Uruguaylı ustanın tarzına sadık kalarak bir işbirliği ağının nasıl örüleceğini bildiği sevgi dolu olduğu kadar zorlu bir egzersiz haline geldi. katkılar. “Torres için kolektif temeldi” diye özetliyor ve şu düsturu tekrarlıyor: Manuel Aguiar (Montevideo'daki Torres García Atölyesi öğrencisi), Uruguaylı eleştirmenin bakış açısı Juan Flo ve Rosario oymacısının yaptığı grafik araştırması Emilio Ellena Ustanın çalışmalarından yapılanlar küratörün sanatçıya bakış açısını şekillendirmek için kullandığı katkılardan bazılarıdır. Müzenin fuarın açılışıyla birlikte yayınlamayı başardığı serginin kapsamlı kataloğunda ayrıca sanatçıların metinleri de yer alıyor. Gonzalo Aguiar Ve Silvia Dolinko.
Joaquín Torres García'nın Ulusal Güzel Sanatlar Müzesi'ndeki belgeleri. Fotoğraf: Mariana Nedelcu.
Rossi, Flo'nun sözlerini şöyle aktarıyor: “Çoğu zaman yekpare bir Torres'i düşünürüz ve gerçekte onun değişken inançları vardı.” genellikle tüm avangard sanatçıların başına gelen bir şey. “Sakin kalmaları için onları küçük bir kutuya kilitlemek istiyoruz ancak gerçek şu ki Torres vakasında bu mümkün değil. Çünkü doktriner değildi” diye açıklıyor küratör. “Evet, metinlerinde çok dogmatikti. Ve onun için yazmak çok önemliydi; resimle ilgili kendi düşüncelerinin yansıdığını görebildiği yerdi. Bu nedenle onun teorik üretimini bir bağlama oturtmak benim için çok önemli göründü. “Yazdı ama sonra istediğini yaptı.”
Joaquin Torres Garcia
Daha sonra sanatçının en tanınmış yapıtlarının yanı sıra sanat ve resimle ilgili diğer anları, ruh halleri ve düşünceleri ortaya çıkıyor: Toulouse-Lautrec tarzında figürinler Katalan dergilerini resimleyerek geçimini sağlıyordu; ilk duvar resimlerinin neredeyse ergenlik çağındaki klasisizmi; 1920'lerin sonlarında ilkel sanattan özür dilemesi (Avrupa modernizmleri için fazlasıyla gecikmiş ve metafiziksel).
Her hücrenin gelişen bir binanın, bir arabanın, bir bacanın veya yoldan geçen bir kişinin alanını çevrelediği ağsı manzaraların yanı sıra başkaları da ortaya çıkıyor. Bazıları zamanın ve dogmaların dışındadır. kumaştaki lekeler gevşek ve düşünceli bir iletişimsel niyetten çok, resim yapmak için resim yapmanın oyunbaz dürtüsüne itaat ediyor gibi görünüyorlar.
Koleksiyonluk. “Yapıcı 7. Şostakoviç Senfonisi”, 1943. Fotoğraf: Mariana Nedelcu.
Örnek için de Duvar resimleri, oyuncaklar ve grafik sanatları ve kaligrafi defterleri gibi diğer ürünler temel bir yer tutuyor.. Ellena'nın araştırdığı sanatçının gravür ve taş baskılarının yanı sıra mürekkep ve çizimlerini sunan küratör, “Torres gravürcüsü aile tarafından bile bilinmiyordu” diyor. Rossi, “Torres'in yaptığı her şey ona bir fayda sağladı” diye tanımlıyor.
Böylece New York'ta yaptığı, hayvanları ve insanları temsil eden naif renkli heykelcikler olan ahşap oyuncaklar, çocuklarına ekmek kazanmanın yanı sıra, öğrencilerine renk ve şekil öğretme yöntemi olarak ona hizmet etti. Bu, paradoksal olarak, Öğretmenlik konusunda homurdanan o genç adam tutkulu bir öğretmen oldu. “Oyuncaklara karşı büyük bir tutkusu vardı ve ancak proje başarısız olduktan sonra resme tamamen geri döndü.”
Öğretmen Uruguay'a döndüğünde zaten Barselona, New York, Paris, Madrid ve İtalya'nın bazı bölgelerinde yaşıyordu. Pek şansım yaver gitmeden iletişime geçmeyi denedim Picasso'nunneoplastikizme giderek daha da yaklaşmış, haksız yere buna yönelmekle suçlanmıştı. Katalan ayrılıkçılığı ve birçok cepheden sert eleştiriler aldı. Paris'te, galerilerin merkez üssünde olmadan ve zaten 50 yaşına geldiğinde nihayet sattığı işten geçimini sağlamaya başlayabildi.
Serginin Güzel Sanatlar dalında sanatçı Joaquín Torres García tarafından montajı. Fotoğraf: Mariana Nedelcu.
Müritler ve kötüleyenler
Odada ayrıca, Montevideo'daki Saint Bois Hastanesi'nin tüberküloz koğuşu için birkaç öğrencisiyle birlikte 1944 yılında inşa edilen duvar resimleriyle ilgili bir video da görebilirsiniz. Torres gibi Stoacı olan duvar resimleri, aldıkları sert eleştirilerden sağ kurtuldu (çok parlak renklerin hastaları etkilemesi, kınandıkları şeylerden biriydi).
Hastane binasının kullanım şekli değiştiğinde, duvar resimleri, korunmalarının daha iyi olacağı düşünülerek duvardan kaldırıldı. İronik bir şekilde, bir binada meydana gelen yangında, sanatçının bir grup eseriyle birlikte bunlar da yok oldu. Rio de Janeiro Modern Sanat Müzesi 1978'de.
Fotoğraf: Mariana Nedelcu.
Güney Koni'de Torres'in takipçileri ve aleyhtarları vardı. Beton sanatına hayat veren Arjantinli sanatçılara, aralarındaki (Torres'in arzuladığı) zanaatkarlık ve (betonları özveriyle yükselten) endüstriyel tasarım konusundaki farklılıklar onları uzaklaştırıncaya kadar akıl hocalığı yaptı. Ve görünüşe göre ona kin besliyordu PettorutiOnun gibi Avrupa'da yetişmiş bir avangardın ruhu çok farklıydı. Montevideo'da Taller Torres García'yı kurdu ve burada bir kez daha etrafını gençlerle doldurdu. Rossi şöyle özetliyor: “Akademik karşıtı bir şey varsa o da Torres'ti.” gençlerle neredeyse kalıcı temasıBu alışveriş onları olduğu kadar onu da besliyormuş gibi görünüyordu.
Torres, çizgisiyle hayat verdiği ve yapıcı ızgaralarında defalarca konumlandırdığı şematik balıklar gibi. neredeyse tüm derelerden çekildi. Özgürlüğünü düzenli hücrelerde nasıl organize edeceğini biliyordu ama geometrisi kutsaldı. Onun laik bir dindarlık ve evrensel bir bireycilik arzusu tekbencilik veya bir slogan olmaktan çok uzaktır. Ters Amerika haritanızla aynı. Bir Zen koanı gibi cennetteki soruları açmaya devam ediyorlar (ve sadece resimle ilgili değil).
Onu genç öğrencileriyle birlikte gösteren fotoğraf (bazıları o dönemde 14 yaşın altındakilerin sosyal modası gereği şort giyiyordu), öğretmen Torres'in yolculuklar, keşifler ve hayal kırıklıklarıyla dolu bir hayatın ardından memleketi Montevideo'ya döndüğü ana ait. Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde başarılar. Ve bu numunenin bir parçası Joaquín Torres García. Yargılama ve mahkumiyetMNBA'nin Uruguaylı oyuncuya saygı duruşunda bulunduğu, Doğumunun üzerinden 150 yıl geçti.
Toulouse Lautrec tarzı. Resimli kapak, 1899.
Serginin küratörlüğünü araştırmacı üstleniyor Cristina Rossive tamamen Müze ekibiyle birlikte geliştirildi. Diğer müzelerden ve özel koleksiyonlardan özel ödünç alınan koleksiyona ait eserleri bir araya getiriyor. Sonuç, yalnızca ustanın çalışmalarına kapsamlı bir bakış ve kapsamlı sanatsal yaşamı boyunca geliştirdiği etik ve estetik öğreti olan Yapıcı Evrenselciliğin ötesinde eleştirel bir yaklaşım değil, aynı zamanda aynı zamanda Düşüncelerinize, çelişkilerinize ve kaygılarınıza daha samimi bir yaklaşım. 20. yüzyılın en önemli ve en tanınmış Latin Amerikalı sanatçılarından birinin B yüzü. karanlık kenar Bu onu sadece 150. yılında genç kılmakla kalmıyor, aynı zamanda insani açıdan da ilham veriyor.
Peki ama onun itibarına ve tirajına sahip bir sanatçının (Torres herkes tarafından bilinir ve hayranlık duyulur!) eserlerinde, onu yeniden yeni gözlerle görmemizi sağlayacak orijinal yönleri nasıl bulmaya devam edebiliriz? Bellas Artes odasında Rossi, “Daha önce yapılmış olanların aksine okumalar yapmalıyız” diye yanıt veriyor.
Okumaları akışına karşı yaşayın
Eski tavsiye Walter Benjamin tarihçiler için (“tarağı tarihin akışına karşı geçirmek”) küratör için, Uruguaylı ustanın tarzına sadık kalarak bir işbirliği ağının nasıl örüleceğini bildiği sevgi dolu olduğu kadar zorlu bir egzersiz haline geldi. katkılar. “Torres için kolektif temeldi” diye özetliyor ve şu düsturu tekrarlıyor: Manuel Aguiar (Montevideo'daki Torres García Atölyesi öğrencisi), Uruguaylı eleştirmenin bakış açısı Juan Flo ve Rosario oymacısının yaptığı grafik araştırması Emilio Ellena Ustanın çalışmalarından yapılanlar küratörün sanatçıya bakış açısını şekillendirmek için kullandığı katkılardan bazılarıdır. Müzenin fuarın açılışıyla birlikte yayınlamayı başardığı serginin kapsamlı kataloğunda ayrıca sanatçıların metinleri de yer alıyor. Gonzalo Aguiar Ve Silvia Dolinko.
Rossi, Flo'nun sözlerini şöyle aktarıyor: “Çoğu zaman yekpare bir Torres'i düşünürüz ve gerçekte onun değişken inançları vardı.” genellikle tüm avangard sanatçıların başına gelen bir şey. “Sakin kalmaları için onları küçük bir kutuya kilitlemek istiyoruz ancak gerçek şu ki Torres vakasında bu mümkün değil. Çünkü doktriner değildi” diye açıklıyor küratör. “Evet, metinlerinde çok dogmatikti. Ve onun için yazmak çok önemliydi; resimle ilgili kendi düşüncelerinin yansıdığını görebildiği yerdi. Bu nedenle onun teorik üretimini bir bağlama oturtmak benim için çok önemli göründü. “Yazdı ama sonra istediğini yaptı.”
Daha sonra sanatçının en tanınmış yapıtlarının yanı sıra sanat ve resimle ilgili diğer anları, ruh halleri ve düşünceleri ortaya çıkıyor: Toulouse-Lautrec tarzında figürinler Katalan dergilerini resimleyerek geçimini sağlıyordu; ilk duvar resimlerinin neredeyse ergenlik çağındaki klasisizmi; 1920'lerin sonlarında ilkel sanattan özür dilemesi (Avrupa modernizmleri için fazlasıyla gecikmiş ve metafiziksel).
Her hücrenin gelişen bir binanın, bir arabanın, bir bacanın veya yoldan geçen bir kişinin alanını çevrelediği ağsı manzaraların yanı sıra başkaları da ortaya çıkıyor. Bazıları zamanın ve dogmaların dışındadır. kumaştaki lekeler gevşek ve düşünceli bir iletişimsel niyetten çok, resim yapmak için resim yapmanın oyunbaz dürtüsüne itaat ediyor gibi görünüyorlar.
Örnek için de Duvar resimleri, oyuncaklar ve grafik sanatları ve kaligrafi defterleri gibi diğer ürünler temel bir yer tutuyor.. Ellena'nın araştırdığı sanatçının gravür ve taş baskılarının yanı sıra mürekkep ve çizimlerini sunan küratör, “Torres gravürcüsü aile tarafından bile bilinmiyordu” diyor. Rossi, “Torres'in yaptığı her şey ona bir fayda sağladı” diye tanımlıyor.
Böylece New York'ta yaptığı, hayvanları ve insanları temsil eden naif renkli heykelcikler olan ahşap oyuncaklar, çocuklarına ekmek kazanmanın yanı sıra, öğrencilerine renk ve şekil öğretme yöntemi olarak ona hizmet etti. Bu, paradoksal olarak, Öğretmenlik konusunda homurdanan o genç adam tutkulu bir öğretmen oldu. “Oyuncaklara karşı büyük bir tutkusu vardı ve ancak proje başarısız olduktan sonra resme tamamen geri döndü.”
Öğretmen Uruguay'a döndüğünde zaten Barselona, New York, Paris, Madrid ve İtalya'nın bazı bölgelerinde yaşıyordu. Pek şansım yaver gitmeden iletişime geçmeyi denedim Picasso'nunneoplastikizme giderek daha da yaklaşmış, haksız yere buna yönelmekle suçlanmıştı. Katalan ayrılıkçılığı ve birçok cepheden sert eleştiriler aldı. Paris'te, galerilerin merkez üssünde olmadan ve zaten 50 yaşına geldiğinde nihayet sattığı işten geçimini sağlamaya başlayabildi.
Müritler ve kötüleyenler
Odada ayrıca, Montevideo'daki Saint Bois Hastanesi'nin tüberküloz koğuşu için birkaç öğrencisiyle birlikte 1944 yılında inşa edilen duvar resimleriyle ilgili bir video da görebilirsiniz. Torres gibi Stoacı olan duvar resimleri, aldıkları sert eleştirilerden sağ kurtuldu (çok parlak renklerin hastaları etkilemesi, kınandıkları şeylerden biriydi).
Hastane binasının kullanım şekli değiştiğinde, duvar resimleri, korunmalarının daha iyi olacağı düşünülerek duvardan kaldırıldı. İronik bir şekilde, bir binada meydana gelen yangında, sanatçının bir grup eseriyle birlikte bunlar da yok oldu. Rio de Janeiro Modern Sanat Müzesi 1978'de.
Güney Koni'de Torres'in takipçileri ve aleyhtarları vardı. Beton sanatına hayat veren Arjantinli sanatçılara, aralarındaki (Torres'in arzuladığı) zanaatkarlık ve (betonları özveriyle yükselten) endüstriyel tasarım konusundaki farklılıklar onları uzaklaştırıncaya kadar akıl hocalığı yaptı. Ve görünüşe göre ona kin besliyordu PettorutiOnun gibi Avrupa'da yetişmiş bir avangardın ruhu çok farklıydı. Montevideo'da Taller Torres García'yı kurdu ve burada bir kez daha etrafını gençlerle doldurdu. Rossi şöyle özetliyor: “Akademik karşıtı bir şey varsa o da Torres'ti.” gençlerle neredeyse kalıcı temasıBu alışveriş onları olduğu kadar onu da besliyormuş gibi görünüyordu.
Torres, çizgisiyle hayat verdiği ve yapıcı ızgaralarında defalarca konumlandırdığı şematik balıklar gibi. neredeyse tüm derelerden çekildi. Özgürlüğünü düzenli hücrelerde nasıl organize edeceğini biliyordu ama geometrisi kutsaldı. Onun laik bir dindarlık ve evrensel bir bireycilik arzusu tekbencilik veya bir slogan olmaktan çok uzaktır. Ters Amerika haritanızla aynı. Bir Zen koanı gibi cennetteki soruları açmaya devam ediyorlar (ve sadece resimle ilgili değil).
- Joaquín Torres García. Yargılama ve mahkumiyet
- Yer: MNBA, Av.
- Takvim: Salıdan pazara, 11:00 – 19:30 arası.
- Tarih: 16 Mart'a kadar
- Giriş: özgür